Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

Άραγε να περνά καλά....

|

Άραγε να περνά καλά στην αγκαλιά την ξένη
η σαν εμένα βάσανα μέρα και νύχτα σέρνει

Άραγε να περνά καλά στην αγκαλιά την άλλη
γιατί εμένα ο χωρισμός στην τρέλα με έχει βγάλει

Ρωτώ τα αστέρια της αυγής αν ζει κι αν την θωρούνε
και ευτυχισμένη ανε περνά στα ξένα χέρια που ναι

Στα ξένα χέρια ανε περνά καλά και το μαθαίνω
όσο κι αν είμαι δυστυχής χαρά πολύ θα παίρνω

Ποιος οργισμένος ποταμός ποιός άνεμος ζηλιάρης
σε μέλωσε του μισεμού την στράτα για να πάρεις

Ερώτα ύπουλο θεριό καταλυτή της νιότης
τι σου ‘φταιξα και μ' έκανες παιχνίδι των χεριών της

Αυτή τη δύσκολη στιγμή που ο πόνος μ αγκαλιάζει
με σταυρωμένα με θωρεί χέρια και κάνει χάζι

Είσαι φωτιά κι είμαι κερί και δώσε μου να ανάψω
να λιώσω και το σ' αγαπώ χάμε στη γη να γράψω

Αν έβλεπες τα όνειρα που με το ναι σου χτίζω
θα ‘λεγες πόσο άδικη είμαι που τα γκρεμίζω

Ανε ποθάνω και δε βρω τρόπο να σου μιλήσω
του φεγγαριού παραγγελία τι να σου πει θα αφήσω

Αν δε θα σμίξουμε ποτέ θα φέρει την ευθύνη
εγώ δεν εφαντάστηκα ζωή χωρίς εκείνη

Καλιά νεκρός στην αγκαλιά να μην την δω την ξένη
για την αγάπη του κανείς αξίζει να ποθένει

Νεκτάριος Σαμόλης
Στίχοι: Βασίλης Λεστάκης
Δίσκος: Στου Φεγγαριού Τη Λάμψη

Δεν υπάρχουν σχόλια: